उनीहरुले डा गोविन्द के सी लाई मार्नेछन्
यसै गरी दिन-दिनै उनलाई
मार्नेछन्
उनी संगै दिन-दिनै हामीलाई मार्नेछन्
दिन-दिनै उनलाई मार्नेछन्
र एक दिन
उनलाई सधैंका लागि मार्नेछन्
एउटा आष्थालाई मार्नेछन्
उज्यालोलाई मार्नेछन्
शिकार ढुकेर बसीरहेछन् गिद्धहरु
मौका पाउनसाथ मार्नेछन्
डा गोविन्द के सी लाई मारेर उनीहरु-
शहरको नामी भट्टीमा छिर्नेछन्
डा के सी लाई सम्झँदै उनीहरु
कुखुरका फिला मगाउनेछन्
बुंगुरका साँप्रा मगाउनेछन्
कलेजो, जिब्रो र गिदी मगाउनेछन्
सके सम्म रातो रक्सी मगाउनेछन्
अनी उनीहरु-
डा गोविन्द के सीको मासु खानेछन्
फिला उधार्नेछन्
साँप्रा चपाउनेछन्
भुटेर खानेछन्
पोलेर खानेछन्
साँधेर खानेछन्
कलेजो, गिदी, जिब्रो सब खानेछन्
र डा गोविन्द के सी को रगत पिउनेछन्
भोलिपल्ट शोकसभामा-
उनीहरुको रुवाइ सबैभन्दा चर्को हुनेछ
उनीहरुले ल्याएको माला सबैभन्दा गह्रौं हुनेछ
उनीहरुको शोक मन्तब्य सबैभन्दा लामो हुनेछ
उनीहरुकै मात्र अनुहार हुनेछ टिभीले देखाउने मलामीमा
उनीहरुले-
डा गोविन्द के सी को भव्य शालिक बनाउनेछन्
सडक, चोक र गल्लीलाई उनको नाम दिनेछन्
उनको नाममा पुरष्कार दिनेछन्
उनको नाममा छात्रवृत्ति बाँड्नेछन्
उनको नाममा विदेश घुम्नेछन्
उनको नाममा पाँचतारे अस्पताल खोल्नेछन्
र त्यसमा ‘गरीबलाई प्रवेश निषेध!’ टाँस्नेछन्
उनीहरुले डा गोविन्द के सी लाई मार्नेछन्
यसै गरी दिन-दिनै उनलाई मार्नेछन्
उनी संगै दिन-दिनै हामीलाई मार्नेछन्
दिन-दिनै उनलाई मार्नेछन्
र एक दिन
उनलाई सधैंका लागि मार्नेछन्
हामीलाई सधैंका लागि मार्नेछन्
राम्रोसंग नपढे भने फेल भइन्छ,फेल भइयो भने राम्रो जागीर
ReplyDeleteपाइदैन,राम्रो जागिर नपाए राम्री बुढी पाईदैन
त्यसैलेअब खुरुखुरु पढ्नुको विकल्प छैन
......अब नमारी नछाड्ने भए डाम्नाहरुले !!