नेपाल अपराधीहरुको स्वर्ग किन भयो?

दलहरुकै कारण, दलहरुकै कारण र केवल दलहरुकै कारण!

एउटा क्याम्पसका क्याम्पस-प्रमुखलाई स्ववियू पदाधिकारीसहितले ढोका थुनेर मर्णान्त हुञ्जेल पिट्छन्। तिनको उद्धार हुन्छ र पछि प्रहरीले अभियुक्तहरुमध्येका केहिलाई पक्राऊ गर्छ।

यहाँबाट 'खेल' शुरु हुन्छ। सबै दलका मान्छे मिलेर ती अभियुक्तहरुलाई पक्राऊ गरिएकोमा विरोध जनाऊँछन् र तिनलाई रिहा नगरिए जिल्लै ठप्प पार्ने धम्की दिन्छन्। यस्तो बेलामा प्रहरीमाथि आएको यो अनुचित दबाबलाई हटाउन दलका 'माथि'का मान्छेहरुले वास्ता गर्दैनन् (उल्टो आफैंपनि भित्र-भित्रै पुलिसलाई दबाब दिईरहेका होलान्, चलनै हो यो)। पछि अदालतले छोड्ने आदेश दिन्छ अपराधीहरुलाई। र अबीर-जात्रा हुन्छ गुण्डाहरु छुटकोमा---!

यो कुनै मसलादार फिल्मको दृश्य होईन, सबैका आँखा अगाडि घटेको प्रत्यक्ष घटना हो। समाचार हेर्नुस्, क्याम्पस प्रमुख कुट्ने विद्यार्थी रिहा।

यसरी अबीर-जात्रासहित गरिएको रिहाइले क्याम्पस-प्रमुखमाथि कति ठूलो मानसिक तनाव दिईरहेको होला! क्याम्पस प्रमुखलाई अब शायद ज्यानकै चिन्ता लागेको हुनुपर्छ। यो स्थितिमा उनको ठाऊँमा जो भएपनि ज्यानको चिन्ता लाग्नु स्वाभाविक हो। 'झण्डै मार्न खोज्दा' अबीर-जात्राले सम्मान पाएपछि कथित स्ववियू पदाधिकारिहरुको आत्मबल गज्जबसंग बढेको होला र अब उनीहरुले भेट्टाए क्याम्पस-प्रमुखलाई पक्कै मार्नेछन् होला किनभने हाम्रो देशको राजनीतिले हत्यालाई 'महिमामण्डित' गरिसकेको छ, हत्याराहरु हाम्रो देशमा बहादुर ठहरिन्छन् र तिनको जताततै पदोन्नति हुन्छ!

देशका प्राज्ञिक थलोहरुलाई दलहरुले एक‍-एक गर्दै गुण्डागर्दीका पाठशालामा बदलिदिएका छन्। केहि समय पहिले त्रिविका उपकूलपतिलाई कालो मोसो दले तत्कालिन प्रमकै दलका कार्यकर्ताले। तिनलाई के कारवाही भयो कुन्नि थाहा छैन। तत्कालीन सरकारले चासो समेत दिएन, न त अहिलेको सरकारलेनै दिनेछ। के अब हाम्रो देशमा प्राज्ञिक पेशामा लाग्नुनै 'अपराध' ठानिन थालेको हो?

यो समाचार पढेपछि मलाई आफैंमाथि दया लागेको छ। यी ती दलहरु हुन् जो हामीलाई नयाँ संविधान दिने र नयाँ नेपाल दिने गफ दिईरहेछन्! यस्ता अपराधी-जत्थाले के दिन्छन्?!!

हाम्रा दलहरुले युवा उर्जा, जोश र जाँगरको अत्यन्त दुरुपयोग गरिरहेका छन् तिनलाई सृजनात्मक हुने मौकै दिएका छैनन्। स्ववियू यस्तै एउटा अत्यन्त अनावश्यक निकाय हो। नेपालको शैक्षिक क्षेत्रलाई सपार्ने हो, नेपालको समग्र राजनीतिको अपराधीकरणको अन्त्य गर्ने हो भने सबैभन्दा पहिले गर्नुपर्ने काम भनेकै स्ववियूको समाप्ति र प्राज्ञिक क्षेत्रको 'निर्दलीयकरण' हो। यो कुरा हाम्रा सबै दलहरु, नेताहरु, कथित विद्यार्थी नेताहरु सबैलाई चित्त नबुझ्न सक्छ किनभने उनीहरुको एउटै सीप भनेको यी युवा विद्यार्थीहरुलाई भड्काउने, सडक तताउन लगाउने, लड्न-भिड्न लगाउने र गोली खान छाती थाप्न लगाउने हो। कथित विद्यार्थी राजनीति सकिनेबित्तिकै हामीले जानेको नेपाली राजनीतिको अस्तित्व सकिनेछ र यसमा हाली-मुहाली गरिरहेका कथित नेताहरुको उपादेयता सकिनेछ। त्यसपछिमात्रै साँचो राजनीतिको जग बस्नेछ। जबसम्म युवा विद्यार्थीको उर्जाको इमान्दारीपुर्वक रचनात्मक प्रयोग गरिँदैन तबसम्म अपराधीकरणले भरिएको राजनीतिको कुरुप छायामा ओस्सिन हामी बाध्य भईरहनेछौं।

यसबारेमा मैले अलिक पहिलाको टाँसो विद्यार्थी राजनीति-राजनीतिक अपराधीकरणको पहिलो पाठशाला मा पनि कुरा गरेको छु।

अर्कोतिर, यसैपनि धेरै कमजोर भईसकेको नेपाल प्रहरीको मनोबल यो घटनाले झन् खस्काएको छ। दलहरु अपराधीहरुलाई जोगाउन यसरी कस्सिएर लाग्ने भएपछि फेरि यस्तै घटना घट्दा अनुसन्धान गर्न, अभियुक्तलाई पक्रिन प्रहरी किन सकृय हुन्छ?

हाम्रो देशको शान्ति-सुरक्षा खत्तम छ र यसको दोष हाम्रा राजनीतिक दलहरु र केवल राजनीतिक दलहरुलाईनै जान्छ। तिनीहरुकै कारण प्रहरीको मनोबल गिरेको छ। यदि प्रहरीमा ब्यापक भ्रष्टाचार छ नै भनेपनि त्यो पनि हाम्रो देशको भ्रष्ट राजनीतिको दोष हो। प्रहरी भनेको त राजनीतिको छायाँमा बसेर कार्य गर्ने निकाय हो, राजनीतिले नै हो यसलाई सपार्ने र बिगार्ने।

मलाई निराशावादी हुन मन लाग्दैन। मलाई लाग्छ राजनीति ठिक भयो भने अरु धेरै कुरा आफैँ ठिक ठाऊँमा आउन बाध्य हुन्छन्। आज म आफ्नै विचारसंग पनि निराश भएको छु। आज लाग्दैछ, नेपाली राजनीति यस्तरी पतित भईसक्यो कि अब यसलाई ठिक पार्न सकिने, सपार्न सकिने सम्भावनानै छैन।

तस्बीर साभार:नागरिक दैनिक