'पूर्ण क्रान्ति' कस्तो हुने हो?

यहि शीर्षकमा मेरो एउटा पाठक प्रतिकृया छापिएको छ, कान्तिपुर दैनिकमा। 
 

 

मैले पठाएको  (असम्पादित) भने तल छ।

झलक सुबेदीको 'पूर्ण क्रान्ति' कस्तो हुने हो?

माघ ११ को 'अँध्यारो गल्लीको मुखनिर' शीर्षकको आफ्नो लेखमा झलक सुवेदीले एमाओवादी र विशेषगरी बाबुराम बाहेक सबैको उछितो काढेका छन्। उनका सधैंका लेखझैं यहाँ पनि एमाओवादी वा बाबुराम सरकारलाई 'दूधले नुहाउने' कोशिश गरिएको छ र त्यसलाई यो दुनियाँको सबैभन्दा 'उन्नत जात'को दल देखाउन खोजिएको छ। यस क्रममा लेखकले यस बीचमा यो सरकारले गरेका अनगिन्ती देशविरोधी-जनतामारा निर्णयहरुमाथि आँखा चिम्लिदिएका छन्। हरेक दिन यो सरकार केहि न केहि राष्ट्घाती निर्णय गर्छ, जसको एउटै उद्देश्य लूट र केवल लूट हुन्छ। सत्तामा टिकिरहन यो सरकार जे पनि गर्न सक्छ, जो संग र जहाँ पनि झुक्न सक्छ भन्ने कुरा बुझ्न बाँकी नेपाली कोहि बाँकी छैन होला अब। झलक सुवेदीज्यूजस्ता 'बुद्धिजीवि'ले यस्ता कुरा नदेख्नु बडो ताज्जुबको स्थिति हो।

राष्ट्रपतिको सदाशयतापूर्ण कदमहरुलाई पनि उनी सधैंझैं उछितो काढ्छन्। आफूमा भएको त्यहि सदाशयताका कारण राष्ट्रपति कमजोर देखिएका हुन् अहिले, नत्र यतिखेरको नेपालमा आफ्नो दायित्वप्रति गम्भिर एक मात्र नेता हुन् डा. रामवरण यादव। जुन आक्रमकता र छुद्रता बाबुरामले ओकलिरहेछन्, त्यहि तहमा राष्ट्रपतिपनि गिरेको भए हामी अझ गहिरो खाडलमा फँसिसकेका हुनेथियौं।

मैले झलक सुवेदीले कम्तिमा पनि डेकेन्द्र प्रकरणमा भने अलिकति इमान्दारी प्रकट गरे होलान् भन्ने आशा राखेको थिएँ तर म यहाँ पनि निराश भएँ। यो प्रकरणका बारेमा उनको बोली बाबुरामको बोलीको हू-बहू हो। डेकेन्द्र थापा दोहरो भिडन्तमा मारिएका थिएनन्, उनी माओवादीका विरुद्ध काम गर्ने कुने सरकारी अधिकारी वा गुप्तचर पनि थिएनन्। उनलाई झुक्याएर, अर्कै विषयमा छलफल गर्न बोलाएर पछि माओवादी 'कमाण्डर'हरुले आफ्नो 'बायोडाटा' लामो बनाउन उनलाई नभएका अभियोगमा यातना दिई-दिई जिऊँदै गाडेर मारेका थिए। अपराधीले कबूल पनि गरीसकेका छन्। त्यसकारण यो विषय कुनै राजनीति नभएर विशुद्ध कायरतापूर्ण अपराध हो। आफूलाई 'प्रगतिशील' ठान्ने झलक सुवेदीले यति साधारण सत्यलाई पनि बंग्याउन मिल्छ? के झलक सुवेदीपनि सरकारी दानापानीमा डुबीसकेका हुन्?

अझ चसक्क हुनेगरी उनी डेकेन्द्र प्रकरणलाई 'अधूरो क्रान्ति' को फल भनिदिन्छन्। उनको विचारमा, उनले र माओवादीले चाहेजस्तो 'पूर्ण क्रान्ति' सम्पन्न भईसकेको भए यो प्रकरण यसरी उठ्न सक्नेनै थिएन। झलक सुवेदीज्यू, यहाँको क्रान्ति 'पूर्ण' कति डेकेन्द्र थापाहरु यातना पाएर जिऊँदै गाडिनुपर्ने हो, ता कि पूरै देश चरम आतंकित भएर टाउको उठाएर चूँ गर्न पनि नसकोस्, देशबाट सञ्चार माध्यमहरु गायब हुन् र न्यायका सब ढोकाहरु बन्द हुन्। सुवेदीज्यू, के यहाँको 'पूर्ण क्रान्ति' सामन्ती र बर्बर मध्ययुगसंग ठ्याक्कै मिल्ने हो?