'तिम्रो ठेगाना'- एउटा अधूरो गजल दुई रुपमा

अब आज फेरि 'इतिहासको ब्याज'। 'इतिहासको ब्याज' अब त धेरै बाँकी पनि छैन, सावाँनै सिद्धेर ऋण लाग्ने स्थिति आउला जस्तो पो छ:)

कुरो चाहिँ मेरो छोटो गजल-लेखन यात्रा बाट हो। नेपालमा दोश्रो जन-आन्दोलन सकिएको केहि महिनापछिको समय थियो। त्यतिखेरको वातावरणमा तीन शेर फुरे। अलिक निराशावादी लागे यी र समयलाई 'न्याय' दिन भनेर एउटा सकारात्मक संस्करण पनि तयार पारें। यहि स्वरुपमा दुबैलाई साझाको गजलको धागोमा राखें। कुनैदिन दुबैलाई पूरा गरौंला/सपारौंला भन्ने थियो तर बिस्तारै मन मर्दै गयो। अब यतिखेर आएर पूरा गर्न खोज्दा त झन् त्यो समयको मनोदशा माथि घोर अन्याय हुने पक्का छ।

आज तपाईँलाई पनि तिनै दुई 'अधूरा' घरहरुमा स्वागत गर्दैछु। कताको बसाई राम्रो भयो, भन्न नभुल्नुहोला।

यो ,पहिला जन्मेको अलिक 'निराशावादी';

कि गलत केरियो तिम्रो ठेगाना!?
न साँच्चै फेरियो तिम्रो ठेगाना!?

दागै-दाग देख्छु फिर्ता चिठ्ठीमा
कहाँ-कहाँ हेरियो तिम्रो ठेगाना!

आगतसम्म तन्किने फाँट भएन
बिगतमै बेरियो तिम्रो ठेगाना

(‘केरियो’ लाई ‘लेखियो’को अर्थमा प्रयोग गरिएको हो!)

अनि यो चाहिँ, 'निराशावादी' लाई ठेगान लगाउन जन्माइएको 'आशावादी';

वर्षौं मैले लेखें खाममा तिम्रो ठेगाना
आज बल्ल देखें खाममा तिम्रो ठेगाना

थाहा छ बजारमै खोसाखोस भएको
दाग थोरै भेटें खाममा तिम्रो ठेगाना

रोईरहें धेरैबेर छातीमा टाँसी
दाग मैले मेटें, खाममा तिम्रो ठेगाना

थाहा छैन के छ भित्र, तर ढुक्क छु
मैले आगत टेकें खाममा तिम्रो ठेगाना