संसार ठप्प छ !

कोभिड-१९ नाम दिइएको कोरोना भाइरसका कारण संसार ठप्प छ ।

नेपाल पनि ठप्प छ । यो 'लकडाउन' आफू कार्यरत क्याम्पसको आवास क्षेत्रभित्र खुम्चिएर बितिरहेको छ। अन्यत्र हेरीकन यहाँ बस्ने हामीले खुम्चिएको भन्न पनि मिल्दैन वास्तवमा । ३१८ रोपनीको क्षेत्रफलमा बिहान बेलुका घुम्ने, खेल्ने खुल्ला ठाउँ जति भने पनि छ। क्याम्पस परिसरभन्दा बाहिर जान त्यति मिल्दैन। बिहान र बेलुका दुई-दुई घण्टा तोकिएको छ बाहिर निस्केर नजिकका पसलबाट सामान किन्न ।

लकडाउनका शुरुवाती दिनहरु नभ्याएर थाती रहेका अध्यापनसम्बन्धी काममा पनि लगाइयो । तीन जना मिलेर घरका काम गर्दै पकाउँदै, खाँदै, टिभी हेर्दै, चलचित्रहरु हेर्दै र किताबहरु पढ्दै गरेर लकडाउनका तीन हप्ता बितेको छ । संसारभरिको आतंकबाट नेपाल केहि न केहि अछूतोजस्तो देखिएको थियो तर कोरोना संक्रमितहरुको संख्या बढीरहेको आँकडा आउन थालेको छ। जताततै अब के हुने हो, यो स्थिति कति लम्बिने हो र संसार कता जाने हो भन्ने अनिश्चय र त्रास फैलिएको छ।

संयोगवश आज नेपाली नयाँ वर्ष २०७७ पनि परेको छ । म भने बिहानैबाट ढाड दुखेर बाङ्गिएर हिँडिरहेको छु :) आशा गरौं, भोलिको दिन ब्युँझदा मेरो ढाड दुखाईको अन्त्य भइसकेको हुनेछ र सबैतिरबाट सकारात्मक खबरहरु आउन थालेका हुनेछन् ।

तपाईँलाई, मलाई र संसारका सबैलाई हार्दिक शुभकामना !